Każde kamienne sklepienie, drewniana belka i polichromia kościoła w Polańczyku opowiada o ludziach, którzy wierzyli, że wiara potrafi przenosić góry – dosłownie i w przenośni.
Na przełomie XIX i XX wieku ziemie bieszczadzkie były tyglem kultur: łacińskiej, grekokatolickiej i żydowskiej. W 1907 roku miejscowi Łemkowie postawili tu cerkiew pod wezwaniem Świętej Paraskewy. Jej wschodnia architektura, z charakterystyczną kopułą, natychmiast wpisała się w krajobraz zalesionych wzgórz. Choć pierwsze dekady przyniosły niejedno zawirowanie polityczne, aż do II wojny światowej ikonostas rozświetlał uroczyście niemal każdą niedzielę.
Po wojnie nastąpił dramatyczny exodus ludności łemkowskiej w ramach Akcji "Wisła". Opustoszałe świątynie niszczały, a wiele z nich rozebrano na materiał. Polańczyk miał jednak inne przeznaczenie. W 1948 roku przybyli tu pierwsi katoliccy osadnicy z okolic Rzeszowszczyzny i Małopolski, którzy wraz z księdzem Stanisławem Steczkowskim powołali do życia nową parafię łacińską.
Najcenniejszym skarbem przeniesionym do Polańczyka była Cudowna Ikona Matki Bożej z Łopienki, datowana na połowę XVIII wieku. Gdy w 1949 roku noszono ją w procesji przez górskie bezdroża, starsze kobiety szeptały różańcowe "Zdrowaś", a mężczyźni wchodzili w śnieg po kolana, by osłonić obraz od wietrznych podmuchów. Rozpoznawalna w regionie tradycja mówi, że Maryja sama wybrała nową przystań, bo chciała pozostać blisko ludzi. Od tamtej pory wizerunek umieszczony jest w głównym ołtarzu i przyciąga rzesze wiernych.
Dynamiczny rozwój turystyki w latach 70. i 80. XX wieku sprawił, że niedzielne liturgie zaczęły gromadzić więcej wiernych, niż było miejsc siedzących. W 2007 roku dobudowano więc przestronną nawę, zachowując jednocześnie oryginalny charakter cerkiewnej bryły. Dwanaście lat wcześniej, 11 lipca 1999 roku, dokonano koronacji Cudownej Ikony. Korony pobłogosławił św. Jan Paweł II, a liturgii przewodniczył abp Józef Michalik. To wydarzenie ugruntowało rangę sanktuarium jako duchowej stolicy regionu.
Dziś parafia liczy niespełna dwa tysiące wiernych, lecz w sezonie letnim jej rodzina powiększa się kilkukrotnie. Proboszcz ks. Piotr Woźniak, który objął urząd w 2018 roku, stworzył przy kościele centrum pielgrzyma, punkt informacyjny oraz galerię zdjęć archiwalnych. Odbywają się tu koncerty muzyki organowej, a w każdą pierwszą sobotę miesiąca czuwanie fatimskie z procesją światła wzdłuż jeziora. Tak żywa tradycja pokazuje, że historia nie kończy się na wydarzeniach minionych – jest w ciągłym dialogu z teraźniejszością.
Jeśli chcesz doświadczyć tej historii na własnej skórze, zapraszamy, abyś przy najbliższej okazji przekroczył progi sanktuarium, usiadł w ławce i pozwolił, by zapach kadzidła oraz ciepło wosku przemówiły do Ciebie bardziej niż tysiąc słów.
© 2025 Sanktuarium Matki Pięknej Miłości w Polańczyku